W 1555 roku starosta von Glaubitz wystawił akt lokacyjny na wieś czynszową Dobki. Odbiorcą dokumentu stał się Marcin Kibisz (Marczin Kibisch), który otrzymał 4 łany sołeckie. Towarzyszyły one 40 łanom chłopskim położonym na południowym brzegu Jeziora Dobskiego. Mieszkańcom przysługiwało 10 lat wolnizny. Wieś na prawie chełmińskim, mającą formę ulicówki z początku nazywano Kibisze (Kiebisch) – od nazwiska sołtysa. Ale na przełomie XVI i XVII stulecia pojawiała się także nazwa Dobki (Dopky, Dopken). Być może nowe określenie było wynikiem złośliwości sąsiadów, a może miało związek z położeniem wsi przy krańcu jeziora – Mazurzy o dolnej części butelki czy naczynia mawiali: dupka lub też nazwę przeniesiono z bałtyjskiej (litewskiej) nazwy jeziora: dauba, czyli jeziora leżącego w dolinie, kotlinie. Mieszkańcy Dobek uczęszczali na msze do kościoła w Margarbowej.
Fotografia z książki: Treuburg. Ein Grenzkreis in Ostpreussen, red. Klaus Krech. Kommisions-Verlag G. Rautenberg, 1990
W 1938 roku wieś liczyła 384 mieszkańców, należała do parafii i urzędu stanu cywilnego w Olecku. Inne nazwy tej miejscowości - to wspomniane już Kibisze, Dopken, Dopcken. W roku 1938 przyjęła ostatecznie niemiecką nazwę Markgrafsfelde.